A. TEKNİK KALİTE
1. Duruş: İki dansçının genel duruşunun yanı sıra, dinamik duruş-her bir hareket gerçekleştirilirken gövdenin ve gövde eklerinin pozisyonu.
2. Tutuş: Temas noktaları, el tutuşları ve bunların, eşlerin hareketleri ile ilintisi.
3. Denge: Her iki dansçının hem statik pozisyonlarda hem de dinamik hareketlerde sabit kalabilmeleri.
4. Ayak hareketleri: Her iki ayağın nasıl hareket ettiği, yer üzerindeki duruşu ve ayaklarla bileklerin dizilimi ve şekillenmesi.
5. Latin Hareketleri: Dansa özgü eylemlerin, WDSF teknik kitabında tanımlanan özelliklere uygun şekilde doğru yapılması.
6. Genel Eylemler: Genel dans eylemlerinin gerçekleştirilmesinde yeterlilik: Esneme, eğilme, dönüş, hareketsizlik, denge, denge kaybı, uzanma, yer
değiştirme, atlama, el-kol hareketleri, ağırlık aktarımı.
7. Hazırlık/Eylem/Toparlanma: Dansçının, bir figürü başlatma, sergileme ve bitirme ve bu figürü izleyen hareket ile etkin bir biçimde
birleştirebilme yeteneği.
8. Dönüşler: Sürekli spin dönüşler, üç adımlı dönüşler ve dönüş miktarı fazla olan diğer dönüş eylemlerinin yapılabilmesi.
9. İzolasyon/Koordinasyon: Her dansçının, gövdesinin faklı parçaları ile başka bölgelerde şekil bozukluğuna yol açmayan izole eylemler gerçekleştirebilmesi ve
bunları, koordine edilmiş hareketlerle birleştirebilmesi.
10. Beceri isteyen figürler: Ek beceri gerektiren çok zor figürlerin yapılabilmesi.
11. Dinamikler: Her dansçının, eylemleri, Ağırlık, Zamanlama, Yönler ve Enerji kullanımları ile bağlantılı biçimde gerçekleştirme yeteneği.
12. Hatlar ve uzayan hatlar: Bir hareketin, bir figürün ya da koreografinin bir parçasının sonunda hatlar ve kalıplar oluşturma yeteneği
B. MÜZİKLE UYUMLU HAREKET ETME
1. Zamanlama/Aksak zamanlama: Dansçıların, eylemleri/hareketleri müziğin temposuna uyacak şekilde gerçekleştirme yeteneği.
2. Ritim: Dansçıların, adımlarını müziğin ritmik yapısına uydurma yeteneği.
3. Müzikal yapı: Dansçıların, müziği diğer tüm unsurlarına (Melodi, Koro, Yoğunluk vb) uygun şekilde dans etme yeteneği.
C. PARTNERLİK BECERİLERİ
1. Fiziksel iletişim: Niyetin fiziksel temas aracılığıyla anlatılabilmesi için gövdenin bölümlerinin kullanılması.
2. Denge aşımı/Karşıt denge/Tutuşlar/Düşüşler: Partnerlerden biri veya her ikisi birden kendi denge sınırlarının dışındayken, hareketlerde, figürlerde ve çizgilerde
bağlantının kullanılması ve koordine edilmesi.
3. Alanın kullanımı: Hareketin etkin bir şekilde gerçekleştirilmesine olanak tanımak üzere partnerler arasındaki boşluğun doğru yönetilmesi.
4. Senkronizasyon: Karşılıklı veya yan yana ya da aynı anda gerçekleştirilen adımların doğru zamanlanması ve senkronize biçimde yapılması.
5. Tutarlılık: Dansçının, partnerlik becerilerini, performans boyunca sürdürebilme yeteneği.
D. KOREOGRAFİ VE SUNUM
1. Yapı ve Kompozisyon: Dans figürlerinin kompozisyonu, zamanlama, alanın kullanımı, partner olma, dansın içeriğindeki değişken zorluk dereceleri.
2. Sözel Olmayan İletişimler (izleyici ve partner açısından): İzleyici ve partner ile iletişim kurabilmek için sözel olmayan iletişim yollarını kullanma yeteneği.
3. Pozisyon Alma/Zemin Kullanımı: Koreografinin gerçekleştirilmesi sırasında pozisyon seçimleri ve mevcut alanın kullanımı.
4. Karakter Oluşturma: Her dansın tipik özelliklerinin, hareketler ve ifadeler aracılığıyla gösterilebilmesi.
5. Enerjinin Uygulanması: Dansçının performans sırasında güç yaratabilmesi, uygulayabilmesi ve bunu sürdürebilmesi.
6. Atmosfer: Dansçılar arasında ve dansçılarla izleyici arasında, her dansın mizacını ortaya koyacak bir atmosferin yaratılması.
Kaynak: WDSF JUDGİNG SYSTEM 2.1
Çeviri: Ayşe Deniz GÖKENGİN
1 yorum
Yorumlar kapatıldı.